مارادونا رو ول کن غضنفرو بچسب
وقتی یادم به پستهای قبلیم می‌افته یا اینکه میخونمشون یه جورایی خنده‌ام میگیره که چقدر نگران حملهٔ آمریکا به ایران بودیم، حالا میبینم که مشکلات و مصائب از درون هست. یاد اون جوک افتادم که میگفت: مارادونا رو ول کن، غضنفرو بچسب. حالا بایستی گفت آمریکا رو ول کن احمدی رو بچسب.
با عوض شدن دادستان کلّ کشور کودتا چیها یک قدم به میرحسین موسوی و کروبی نزدیک تر شدن. مساله اینه که اینا باور دارن که هر کاری بکنن هیچ اتفاقی نمیفته، مگه با اینهمه نامردمی که تا به حال در حق مردم روا کردن، خبری شده؟ تنها عاملی که باعث می‌شه اینها قدم هاشونو آهسته تر وردارن فشار افکار بین المللی و ملل دوست و برادر مثل چین و روسیه است. نهایتن حلقهٔ حصر و فشار را تنگ تر و تنگ تر خواهند کرد،
در چنین موقعیتی چه باید کرد؟ متاسفانه نقشهٔ طرف مقابل مشخص و واضحه، منتها آزادی عمل زیادی در مقابل اینها برای مردم نمیمونه. اینها خوب می‌دونن که مردم، قاطبه مردم را میگویم، از خشونت رویگردان هستن، و از این مساله کمال سؤ استفاده رو می‌کنن، وای به روزی که مردم به این نتیجه برسن که تنها راه ابراز وجود خشونته.
